همیشه در نظرم زن و دختر (جنس مونث) یک موجود لطیف بوده. موجودی که مثل گل نازکه و نباید باهاش با خشونت رفتار کرد. فکر میکردم هر کس به زنی بی احترامی کنه حتما مقصره و اصلا برام قابل توجیه نبود. اما جدیدا کلیپ های از دعوا و زد و خورد بین چند دختر دیدم و نگاهم عوض شد. با خودم گفتم شاید من اشتباه میکردم شاید چون زن های دور و برم اینشکلی نبودن فکر میکردم همه زن ها موجودات لطیفی هستن. آخه مگه میشه؟ روحیه لطیف کجا شرکت در دعوای دست جمعی کجا؟
سلام
نمیدونم چی دیدید. ولی زن بودن سخته، و پر از تناقض.
باید در حضور مرد زندگیت لطیف ترین و ناتوان ترین موجود عالم باشی که از پس باز کردن در بطری نوشابه هم برنمیاد. و در غیابش ( از غیاب لحظه ای بگیرید تا غیاب ابدی یا حتی حالتی که مرد حضور داره فقط علاقه ای به تکیه گاه بودن نداره) باید یه تنه بار زندگی رو به دوش بکشی و از خودت و زندگیت دفاع کنی.
گیس و گیس کشی هم که همیشه بوده و اصلا اصطلاح مخصوص دعواهای زنانه است.
میدونین اصلا کلمه دعوای زنانه برام پارادوکس داره.