چهره مادر و پدر جزء اولین تصاویریه که یک نوزاد میبینه. همینطور که بچه بزرگ میشه چهره مادر و پدر هم بزرگ میشه و تغییر میکنه. پدر و مادری که هنگام تولد نوزاد در دهه سوم زندگیشون بودن وقتی فرزند به سن ۳۰ سالگی میرسه در دهه ششم زندگیشونن اما چون هر روز همدیگرو میبینن متوجه تغییر چهره هم نمیشن. اما یوقتی هست که یکدفعه به خودت میای و غم تمام وجودتو میگیره. ناگهان چیزی رو میبینی و با خودت میگی این مادر منه؟ این همون مادریه که دستمو گرفت و راه رفتن بهم یاد داد؟ این همون مادریه که خاطرات بچگیمو باهاش دارم؟ این همون پدریه که منتظرش بودم از سر کار برگرده و ببینمش؟ چرا موهاش سفید شده؟ چرا پوست کنار چشمش چروک شده؟ اونا که این شکلی نبودن! و بغض گلومو میگیره...